LuMens, blauwdrukken voor een nieuwe wereld
Eind 2020 kreeg Ferdinand van der Neut het lumineuze idee om een nieuw tijdschrift uit te gaan brengen. Op zich geen raar idee voor een ondernemer, ware het niet dat Ferdinand eigenaar was van een bedrijf dat zich bezighield met het bestrijden van fruitvliegjes, terwijl het tijdschrift moest gaan over een nieuwe wereld van vrede en harmonie. Toch was het voor Ferdinand de meest vanzelfsprekende zaak van de wereld. Hij ging er met hart en ziel voor. Het tijdschrift werd gaandeweg een tijdboek, een hardcover om te bewaren. De rol van persoonlijke ontwikkeling als de basis voor echte verandering in de buitenwereld, werd steeds duidelijker. Redactieleden Jeroen Morssink en Irma Lamberts interviewen Ferdinand over zijn achtergrond, zijn bijzondere visioen en natuurlijk LuMens.
Ferdinand, op het moment dat we dit gesprek hebben, is het ongeveer anderhalf jaar nadat je je visioen had. Hoe zag je leven er daarvóór uit?
Ik had een succesvol eigen bedrijf en woonde in een ruim appartement in Amsterdam Oud-Zuid, ik had het aardig naar mijn zin. Na mijn studie in Delft werkte ik bij TNO en daarna bij een hightech start-up. Daarna was ik voor mezelf begonnen, ik wilde al langer een eigen bedrijf. Ik werk niet graag voor een ander en doe dingen liever op mijn eigen manier. Ik voelde me zelfstandig en bekwaam genoeg om op eigen benen te staan en het leek me veel leuker dan werken voor een baas. Dat bleek ook zo te zijn, ik zou me niet meer anders kunnen inbeelden.
Bezield ondernemen
Ik was al veel langer bezig met bewustwording, maar toen ik de Delftse technische wereld van materie en droge wetenschap achter me liet, kreeg dit pas echt de ruimte. Ik ging op zoek naar een manier van werken en ondernemen die echt bij me paste, die echt uit mijn hart kwam. Dat was voor mij bezield ondernemen. Ik heb me op die weg altijd gesteund gevoeld. Ik kwam op het juiste moment de juiste mensen tegen, waardoor de juiste deuren voor me opengingen. Dat soort toevalligheden zag ik toen ook al niet als toeval, maar meer als dat het me toe viel. Zelfs gebeurtenissen die als tegenslagen ervaren worden, blijken vaak achteraf geen tegenslagen te zijn, maar blessings in disguise.
Ik had bijvoorbeeld jaren geleden een zware knieblessure, waardoor ik maandenlang aan huis gekluisterd was. Ik zat op een dag op de bank te brainstormen over nieuwe bedrijfsideeën, toen ik ineens werd lastiggevallen door een fruitvliegje, terwijl ik die nog nooit eerder in de woonkamer had gezien - en daarna ook nooit meer, trouwens. Dat was het begin van Fruit Fly Ninja, een geluk bij een ongeluk.
Als ondernemer is het voor mij vanzelfsprekend dat mijn ambities de wereld mooier moeten maken, niet lelijker. Zaken als de plastic soup in de oceanen baarden me toen ook al zorgen. Toen ik het bedrijf Fruit Fly Ninja opzette, na een nieuw type fruitvliegval bedacht te hebben, wilde ik dat de producten zo milieuvriendelijk mogelijk geproduceerd zouden worden. Ik wilde absoluut niet de giftige stoffen toepassen die gebruikelijk zijn in deze industrie. Ik wilde proberen om binnen natuurlijke kaders een goedlopend bedrijf op te zetten, met het beste product dat er maar was. Die missie slaagde en het bedrijf groeide snel.
Was je in die ondernemerswereld op je plek?
Ja, ik was er op een bepaalde manier heel erg op mijn plek. Ik voelde me bekwaam in wat ik deed, kreeg een wereldwijd patent op mijn naam en was hartstikke trots dat ik een mooi bedrijf had opgezet, met klanten in de Verenigde Staten tot in Korea en Australië. Maar ik was nooit helemaal gelukkig. Er was altijd het gevoel dat er iets ontbrak. Dat projecteerde ik dan op de buitenwereld, meestal op mijn directe omgeving. Mijn relatie was niet goed genoeg, mijn werk was niet goed genoeg, mijn studie was niet goed genoeg, enzovoorts. Ik ging voorbij aan het feit dat ik iets in mijzelf niet erkende. Ik had geen idee! Nu snap ik dat beter, en ben ik waar ik nu ben.
Kijk je nu anders naar de wereld?
Ja, inmiddels is mijn mensbeeld behoorlijk veranderd. In mijn ogen probeert iedereen op aarde voor het juiste te kiezen binnen zijn eigen kaders, hoe verwrongen dat er soms ook uit kan komen. Net als dat spelletje op de kermis, waarbij je bovenin een apparaat een muntje gooit. Dat muntje valt dan omlaag door een labyrint van spijkertjes, waarbij het balletje telkens naar links of naar rechts stuitert, op een spijkertje daaronder en dan valt het wederom naar links of rechts, steeds verder naar beneden, stuiterend over al die spijkertjes, links óf rechtsaf. Uiteindelijk komen al die muntjes onderin het apparaat te liggen, elk op een eigen plekje.
Volgens mij leggen mensen op een vergelijkbare manier hun eigen unieke route af in het leven, door alle keuzes en T-splitsingen die ze tegenkomen. En als je dan uiteindelijk in je eigen afgescheiden hokje zit, binnen je eigen kaders en zienswijze, dan zie je alles binnen jouw hokje als normaal. Je kijkt verbaasd om je heen en snapt niet dat anderen in andere hokjes hele andere dingen normaal vinden. Je denkt: waarom heeft die persoon zo’n ander perspectief? Maar dat is de wereld waarin hij door alle keuzes en afslagen terecht is gekomen. Tegenwoordig noemen we die hokjes trouwens bubbels.
Bezielde bubbels?
Nou, als je geen sterke bezieling hebt, dan bepaalt vooral je omgeving waar je terechtkomt. Ik hoorde laatst van een vrouw die eigenlijk nog geen kinderen wilde, maar toch zwanger werd omdat haar moeder graag oma wilde worden. En hoeveel mensen zijn niet gaan studeren omdat hun ouders dat graag wilden? Je kunt heel ver afdwalen van de weg die bij jou past, maar hoe sterker je bezieling is en hoe meer je je bewust bent van je vermogen en je recht om zelf keuzes te maken, hoe meer je erin zult slagen om precies op die plek terecht te komen die kloppend is voor jou en je omgeving. Dan keer je, na misschien heel lang afgedwaald te zijn geweest, terug op je eigen pad.
Ieder mens heeft een liefdevolle kern waar hij helemaal bij kan komen, maar totdat dat gebeurt, beperkt het ego ons, met al zijn behoeftes en afhankelijkheden. In het visioen dat ik had, zag ik heel duidelijk hoe sterk die kern van liefde is bij ieder mens en hoezeer deze door de eeuwen en door de millennia heen, bedekt is geraakt. Zien hoeveel licht er in iedereen zit, heeft me een blijvend gevoel van rust gegeven.
Vlak voor je visioen werd je geconfronteerd met de corona-maatregelen. Wat deed dat met je?
Mijn hart sloeg over toen ik het allemaal hoorde. Ik wilde meteen iets doen en heb me toen bij het Rode Kruis aangemeld als vrijwilliger. Het voelde als... wil je verder lezen? Steun ons werk en bestel het boek.
Ferdinand van der Neut is ondernemer, heeft een voorliefde voor innovatie en vernieuwing, en is initiator van LuMens. Zijn persoonlijke en professionele ontdekkingstocht, zijn fascinatie over het verleden en zijn visioen over de toekomst, waren de voedingsbodem voor het LuMens initiatief. Zijn wens is om bij te dragen aan het ontstijgen van de polarisatie in mensen en de wereld, door de huidige realiteit transparant te belichten, mensen te inspireren, en nieuwe richtingen te bekrachtigen.